19 آبان 1398 - 10:02

افق روشن اقتصاد ایران در ۲۰۲۰

اگرچه پیشگویی در مورد آینده‌ها از گذشته موردتوجه مردم بوده است، اما آینده‌پژوهی با متد‌های علمی تاریخچه زیادی ندارد. این روش‌های آینده‌پژوهی به علم اقتصاد نیز وارد شده است و بسیار نیز موردتوجه قرار گرفته است؛ چرا که با محاسبات دقیقِ آماری و ریاضی و با تحلیل روند شاخص‌های اقتصادی، می‌توان با ضریب خطای بسیار کمی، برخی شاخص‌های اقتصادی (مانند رشد اقتصادی) را پیش‌بینی کرد.
نویسنده :
علی حیدری
کد خبر : 4349

پایگاه رهنما :

اگرچه پیشگویی در مورد آینده‌ها از گذشته موردتوجه مردم بوده است، اما آینده‌پژوهی با متد‌های علمی تاریخچه زیادی ندارد. این روش‌های آینده‌پژوهی به علم اقتصاد نیز وارد شده است و بسیار نیز موردتوجه قرار گرفته است؛ چرا که با محاسبات دقیقِ آماری و ریاضی و با تحلیل روند شاخص‌های اقتصادی، می‌توان با ضریب خطای بسیار کمی، برخی شاخص‌های اقتصادی (مانند رشد اقتصادی) را پیش‌بینی کرد. یکی از مهم‌ترین مراکز آینده‌پژوهی، بانک جهانی است که نتایج تحقیقاتش را معمولاً از طریق گزارش‌های کارشناسی منتشر می‌کند. بانک جهانی، در آخرین گزارشش پیش‌بینی کرده است که اقتصاد ایران در سال جاری میلادی ۳.۶ درصد کوچک‌تر خواهد شد، اما از سال آینده به مدار صعودی باز خواهد گشت و نرخ رشد ۱.۱ درصدی را تجربه خواهد کرد که همین نرخ رشد در سال ۲۰۲۱ نیز تکرار خواهد شد. بانک جهانی در گزارش خود به تأثیر تحریم‌های آمریکا علیه ایران بر کاهش ارزش ریال و منفی شدن نرخ رشد اقتصادی ایران اشاره کرده و درعین‌حال خاطرنشان ساخته که این تحریم‌ها ثبات بازار جهانی نفت را نیز به خطر می‌اندازند.
دلیل اعترافِ بانک جهانی
بانک جهانی علیرغم کار‌های کارشناسی که انجام می‌دهد، در اعلام گزارش‌ها و پیشنهاد سیاست‌های اجرایی به کشور‌ها بی‌طرف نیست. ژوزف استیگلیتز –نوبلیست اقتصاد که خود از پژوهشگران ارشد بانک جهانی بوده- در کتاب‌های «بهای نابرابری» و «جهانی‌سازی» خود بار‌ها بر این موضوع تأکید می‌کند و نمونه‌هایی را ذکر می‌کند که پیشنهاد‌های سیاستی بانک جهانی به کشور‌ها –مثلاً در سیاست‌های تعدیل اقتصادی و وام گرفتن از این بانک- منجر به افزایش فقر و رکود اقتصادی در این کشور‌ها شده است. اکنون نیز نمی‌توان سیطره امریکا بر بانک جهانی و رئیس آن را نادیده گرفت؛ بااین‌حال وقتی مشاهده می‌شود که در گزارشی که از این بانک منتشرشده، نتایجی برخلاف میل کشور‌های استکبار جهانی وجود دارد، می‌توان نتیجه گرفت که آن پیش‌بینی از بس محتوم بوده که نمی‌شد آن را کتمان کرد.
داستانِ تخلیه‌ی اثر تحریم‌های امریکا بر ایران و ازسرگیری رشد اقتصادی مثبت ایران از سال ۲۰۲۰ و همچنین استمرار آن در سال ۲۰۲۱ نیز از آن موارد است. بدیهی است که میل امریکا این است که بانک جهانی در گزارش‌هایش آینده اقتصاد ایران را تیره‌وتار معرفی کند تا مردم و پژوهشگران داخلی تصور کنند تحریم‌ها کارگر افتاده و راهی جز اعطای امتیازات بیشتر به امریکا برای برداشتن تحریم‌ها نیست؛ اما در مقابل، پیش‌بینی‌ها حاکی از آینده و افقی روشن برای اقتصاد ایران است. معقول به نظر می‌رسد اگر حتی تصور کنیم که بانک جهانی، پیش‌بینی رشد اقتصادی خود را کمتر ازآنچه واقعاً بود اعلام کرده است؛ اما چه عواملی، افق اقتصاد را روشن نشان می‌دهد؟!
ماهیت رشدآفرین تحریم‌ها
مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) بار‌ها فرموده‌اند که تحریم، خود عامل تقویت اقتصاد داخلی است. چرا که در شرایط عادی شاید گرفتار شدن در تعادل بد، اجازه تغییر ساختار‌ها را نمی‌دهد، ولی در شرایط تحریمی، مجبوریم که تغییر کنیم. یکی از این تغییرات، حرکت به سمت مالیات‌پایه بودنِ درآمد‌های دولت است. تاکنون، به علت نبود تحریم‌ها، آزادانه نفت فروختیم و اقتصادمان را بر پایه خام‌فروشی بنا کردیم؛ اما اکنون‌که شرایط فروش نفت به‌راحتی نیست، به‌اجبار دولت به تقویت سازمان امور مالیاتی روی آورده است. مصاحبه‌ی رئیس سازمان امور مالیاتی در خصوص اینکه نیمی از میلیاردر‌های کشور، از مؤدیان مالیاتی نیستند و باید از آن‌ها مالیات گرفته شود، نشان‌دهنده تلاش جدی در راستای تغییر ساختار است. علاوه بر این، تلاش برای نصب کارت‌خوان در مطب پزشکان – فارغ از مشکلات و نواقصی که تاکنون داشته- و جدی گرفتنِ مواردی ازاین‌دست نیز نشان از آن دارد که عزم سازمان امور مالیاتی برای تغییر، جدی است.
فعال‌سازی ظرفیت‌های مغفول
تشدید تحریم‌ها و منفی شدنِ رشد اقتصادی کشورمان نشان داد که بخش قابل‌توجهی از رشد کشورمان از ناحیه عواملی بوده است که این عوامل پایدار و مقاومتی نبودند؛ بنابراین از کاهش رشد اقتصادی در سال‌های اخیر نباید ناراحت شد؛ چرا که این کاهش رشد، مانند دردی بود که از باز کردنِ یک زخم کهنه عفونت‌زده ایجاد شد. این جراحی لازم بود اتفاق بیفتد؛ مسئولین اقتصادی آن را انجام ندادند. در مقابل تحریم‌ها ما را مجبور کرد که بخش‌هایی از اقتصاد ایران را که با رشد بادکنکی، پیش رفته بودند را شناسایی و حذف کنیم. حال که از سال ۲۰۲۰ مجدداً رشد اقتصادی کشور آغاز خواهد شد، این رشد از ناحیه‌ی عواملی است که پایدار و مقاومتی هستند؛ چرا که اگر این‌طور نبود، در شرایط تحریمی کنونی اصلاً رشد اقتصادی رقم نمی‌خورد؛ بنابراین، رشد اقتصادی آینده را می‌توان ناشی از فعال‌سازی ظرفیت‌های مغفول اقتصاد ایران دانست. چنین رشدی، می‌تواند ثبات را به اقتصاد ایران برگرداند و به‌صورت درون‌زا، حرکت خود را تقویت کند.

ارسال نظرات